De bovenooglidcorrectie van Marjan

Marjan (52): “Veel mensen laten een ooglidcorrectie puur om cosmetische redenen doen. Dat betekent wel dat mensen die er last van hebben, de ingreep vaak niet vergoed krijgen en dat is jammer. Ik kreeg het ook niet vergoed, maar had wel last van die overhangende oogleden. Ik had altijd een zwaar hoofd en als ik mijn hoofd omlaag had en opkeek, dan keek ik tegen mijn oogleden aan.”

Het moet gewoon goed gebeuren
“De huisarts verwees me naar Velthuis kliniek. Natuurlijk heb ik wel even gekeken wat het zou kosten, maar je ogen zijn zo belangrijk, het moet gewoon goed gebeuren. Als het mis gaat, is het wel je zicht én het eerste wat mensen zien als ze je aankijken. Ik kwam bij een andere arts op consult, maar toen we een datum gingen plannen bleek dr. Marijke van den Elzen beschikbaar te zijn in de week die ik vrij had. Er werd me gevraagd of ik dat vervelend vond? Nee hoor, daardoor kon ik snel terecht en precies in mijn vakantie geholpen worden. Marijke bleek heel lief en aardig, dus ik vond het helemaal niet erg om door haar geholpen te worden.”

Je voelt eigenlijk niks
“Toen ik ging liggen, zei ik tegen Marijke: ik kom zelf uit de gezondheidszorg en ik ben niet flauw, maar ik vind zo’n ingreep aan je ogen toch wel spannend. Marijke zei: zeg gewoon wat je voelt en ervaart. Ze bleef tijdens de ingreep gewoon met me praten en terwijl we lekker aan het babbelen waren heeft ze me geopereerd. Het is wel raar maar je voelt eigenlijk niks. De behandeling duurde niet zo lang, het was heel snel gedaan. Ik heb nog eventjes gezeten, je krijgt wat spulletjes mee en daarna mag je naar huis.”

Iedereen was superlief
“Vlak na de ingreep zag het er heel netjes uit. Het is heel belangrijk dat je goed koelt met die diepvrieserwten, dus dat heb ik heel nauwgezet gedaan. Daardoor ben ik niet bont en blauw geworden en ook de zwelling viel enorm mee. Ik heb alleen de pech gehad dat het ging ontsteken. Ik dacht eerst dat het de hechtingen waren, maar bij controle door de arts bleek het waarschijnlijk een allergische reactie op de pleister te zijn. Dat is wel pijnlijk geweest maar er is geweldig op gereageerd door de kliniek. Ik werd niet afgewimpeld, ze hadden echt met mij te doen. Ik heb ontstekingszalf gehad en moest terugkomen voor extra controles om het goed in de gaten te houden. Later kreeg ik nog een mailtje hoe het nu met me ging, dat was echt heel fijn. Iedereen was superlief, de belangstelling en het medeleven waren groot. Omdat ik zelf uit de gezondheidszorg kom, weet ik hoeveel een beetje meelevendheid kan doen. Dat maakt dan echt het verschil.”

Het is geweldig geworden
“Toen na een week de hechtingen eruit waren en de pleisters eraf, ben ik weer aan het werk gegaan. Mijn ogen waren nog wel wat rood en gezwollen door de ontsteking, maar ik denk dat anders echt wel toonbaar was geweest. Het is nog een tijdje een beetje rood gebleven, maar nu zie je er niks meer van. Het eindresultaat is top! Het is echt geweldig geworden, alles is weg. Wat wel grappig is: mensen die wisten dat ik het ging doen, zeggen: wat ziet het er mooi uit. Maar anderen zien pas als ik de voor- en nafoto’s laat zien, hoe erg het eigenlijk was. Ik teken ook snel onder mijn ogen en mensen vragen me soms: laat je het nou ook onder doen? Maar daar heb ik zelf geen last van, dus waarom zou ik?”